zaterdag 07 september 2002

Tsjongejonge, dat was ie dan; onze 1e wedstrijd op een heel veld, behalve voor Nyk dan, en ook nog wel op het prachtige hoofdveld. Het was voor onze jongens wel erg wennen hoor met al die nieuwe elementen in het spel; nieuwe posities, buitenspel, grensrechters e.d.\ Onze tegenstander was Foarut D1, met aanzienlijk meer 2e jaars D' tjes, terwijl wij er maar 1 hadden. En juist op deze leeftijd scheelt zo'n jaar toch wel heel erg veel, zowel lichamelijk als voetbaltechnisch. Toch viel het verschil mij zeker in de 1e helft tegen, of mee, maar net hoe je het bekijkt. Met 2 lucky goals van Foarut bleef de ruststand steken op slechts 4-1, waar 2-1 een eerlijker afspiegeling was geweest. De 2 lucky goals van Foarut waren gevolg van gerommel achterin, maar het voordeel daarvan is dat we er wat van geleerd hebben; nl. nooit door het midden uitverdedigen. De bal bleef steeds maar in ons strafschopgebied, dat ineens wel heel erg groot blijkt te zijn. Uiteindelijk wist Foarut simpel af te ronden door de bal in een van de zo verre hoeken van de immense goal te schuiven, waar onze keeper Diederik nooit op tijd bij kon zijn. Je zou kunnen denken dat de achterhoede wat dit betreft wat steekjes heeft laten vallen, maar de voorhoede heeft dat dan ook, want van de kansen dier er best wel waren wisten we er maar 1 te verzilveren. Overigens wel een mooi doelpunt Rik. En het middenveld dan? Hebben die geen steekjes laten vallen? Natuurlijk wel: Het middenveld dient voor- en achterhoede te ondersteunen, dus waar we teveel goals tegen krijgen of zelf te weinig maken is evenzeer fout van het middenveld..... Moraal van dit verhaal :Verliezen ( en winnen) doe je met z'n allen jongens. Dus geen gezeur op mekaar. Voetbal is nou eenmaal een teamsport mannen! In de rust absoluut geen donderspeech hoor, in tegendeel. Gezien de omstandigheden deden we het nog best behoorlijk en foutjes mag je in zo' n 1e wedstrijd toch zeker wel maken? We gunnen onszelf de tijd om er iets moois van te maken. Daarbij komt dat we deze najaarscompetitie erg zwaar zijn ingedeeld tegen bijna allemaal standaardteams met naar verwachting veel 2 e jaars D' tjes. Deze competitie beschouwen we dan ook als één groot leermoment, waarbij we natuurlijk wel willen winnen, maar ons geen illusies maken.Oke, na de complimenten en goed bedoelde kritiek in de rust op naar de 2e helft. Het verschil bleek nu beduidend groter, vooral conditioneel, en daarmee qua bezetting van de posities. Met name onze bezetting op de linkerflank viel geregeld helemaal weg en de buitenspelval is ons nog een vreemd begrip, waardoor ondergetekende als grensrechter het niet al te druk had. Enkele preventieve vlagacties, al dan niet ingegeven door commentaren vanaf de kant, werden door de scheids, Pieter Elgersma, terecht ( op 1 na) genegeerd. Wat die conditie betreft; er wordt soms tot ongenoegen van de jongens op de training meer aandacht besteed aan de conditie, dus dat zal een kwestie van tijd zijn. In de 2e helft wist Foarut nog 5x te scoren en wij ondanks enkele goede kansen niet meer, zodat de eindstand werd bepaald op 9-1 voor Foarut. Een absoluut terechte overwinning, maar in mijn ogen in een overdreven eindstand uitgedrukt. We moeten nog heel veel leren, maar ik weet nu al bijna zeker dat de return een voor ons gunstiger eindstand op het scorebord zal tonen. Foarut mei de geit en volgende week tegen Dronrijp.

zaterdag 14 september 2002

Vandaag onze 2e wedstrijd deze competitie tegen het enige andere niet standaardteam. Dronrijp had vorige week net als wij ook al flink aan de kont gekregen, dus zouden hier kansen moeten liggen. Gelukkig hoefden we niet al te vroeg want enkele knapen hadden gisteravond een feestje, bij de voorzitter van het jeugdbestuur nota bene, en waren laat thuis. Geen optimale voorbereiding voor de wedstrijd dus. In de eerste helft was het aanvankelijk Dronrijp dat de beste kansen kreeg, maar niet wist te scoren. In tegenstelling tot vorige week lukte ons dat deze keer wel en waar we vorige week met 4-1 achter de rust ingingen deden we dat nu met een 4-1 voorsprong.In de 2e helft vergaten we wat buitenspel was en hebben we dat ongeveer 100 keer gestaan.(is ook erg moeilijk hoor, went vanzelf). Maar wel jammer, want het had anders nog menig doelpuntje op kunnen leveren. Toch kwamen we op een gegeven moment nog op 5-1 voor. Ondanks vele mooie kansen wisten wij daarna een tijdje niet meer te scoren. Steeds maar weer buitenspel en ook vaak te zelfzuchtig. Dronrijp daarentegen rook kansen en kwam terug naar 5-3, zodat het nog even erg spannend werd met nog ca. 15 minuten te gaan. Blijkbaar was het juist die spanning die we nodig hadden, want zomaar ineens werd er weer mooi gecombineerd en werd de vrije man opgezocht die vervolgens simpel af kon ronden. Uiteindelijk wonnen we met 8-3, een prima prestatie waar we met zn allen voor hebben gezorgd. Speciaal een bedankje voor Ruben Bakker , keeper van D1, die vandaag met ons mee was om de verdediging te versterken. Wegens andere verplichtingen moesten wij Steven Plat nl. eenmalig missen en Reinder Roorda is wegens een blessure langere tijd uitgeschakeld. Reinder, namens het hele team; we hopen dat je er snel weer bij bent. Het vermelden waard is nog ons laatste doelpunt welke gedeeltelijk op naam van Erik komt; na een mooie combinatie waarbij zo'n beetje het hele middenveld en voorhoede betrokken waren kreeg Erik op randje strafschopgebied de bal. Hij zag dat de keeper ver voor zijn doel stond en wilde met een prachtig lobje afronden. Dat lukte net niet; de keeper wist de bal met zn vingertoppen nog aan te raken. De bal kwam daardoor echter wel achter hem terecht. In een laatste poging om een doelpunt te voorkomen gaf hij de bal een enorme kegel met als resultaat dat ie d'r via binnenkant paal toch nog in ging. Onze andere doelpunten werden gemaakt door Erik (3x), Alwin (2x), Gerlof en Rik. Volgende week thuis tegen Terschelling, hoewel ik mij afvraag hoe ze hier om 08:30 al willen zijn.

zaterdag 21 september 2002

Deze week dan toch tegen het zo sterk geachte Terschelling. De wedstrijd was verschoven naar 10:00 uur. Terschelling had al tweemaal flink uitgehaald en met dikke cijfers gewonnen. We verwachten dat ook tuwe zeebonken met tattoo's, oorringen en ooglappen te zullen treffen, doch dat bleek alleszins mee te vallen. Wel voetbalde Terschelling met 2 derdejaars D'tjes wat duidelijk te zien was gezien het forse postuur van die knapen. Desondanks waren we absoluut niet onder de indruk en speelden we ons eigen spel. Gedurende de eerste 20 minuten waren we zelfs beter van Terschelling en met 2 fraaie doelpunten van Alwin kwamen we op een 2-0 voorsprong. Helaas wist Terschelling nog voor rust gelijk te maken, zodat we met een op voorhand niet verwachte 2-2 de rust ingingen. De 2e helft helaas een heel ander verhaal; Terschelling bleek duidelijk over meer conditie te bezitten en wist nog maar liefst 5x te scoren, overigens waarvan 2x onnodig. Een eindstand van 7-2 waar 5-2 een reëler beeld was geweest. Desondanks zeker geen slechts prestatie. Volgende keer wel proberen minder makkelijk te laten schieten, want Terschelling heeft 3x gescoord met een afstandschot. In de 2e helft wisten wij niet meer te scoren, vooral omdat de druk achterin te groot was en alle ballen welke naar voren gingen direct weer opgepakt werden door Terschelling. Volgende week uit tegen Mulier. Gezien de resultaten tot nu toe een op papier gelijkwaardige tegenstander.

zaterdag 28 september 2002

Vandaag uit tegen het even sterk ingeschatte Mulier. Met Harm voorop in zijn nieuwe bolide naar Witmarsum. De weersomstandigheden waren grandioos en we hadden er echt zin in. Helaas nog steeds zonder Reinder, maar a.s. maandag lijkt hij de trainingen te kunnen hervatten. Dat we gelijkwaardig waren bleek duidelijk uit het ghele spelbeeld. Mulier maakte vrij snel 1-0, waarna Rik snel de gelijkmaker maakte. Vervolgens kreeg Mulier een discutabele strafschop en maakten ze 2-1. Even later kregen wij ook een penalty waaruit Nyk zeer beheerst raak schoot zodat de stand weer gelijk getrokken was. Daarna was het weer de beurt aan Mulier om te scoren, waarna wij diverse malen goede kans hebben gehad om de stand opnieuw gelijk te trekken. Helaas lukte dat niet en, het is bijna een voetbalwet, het doelpunt viel aan de andere kant zodat het ipv 3-3 nu 4-2 in het voordeel van Mulier werd. Door een treffer van ik geloof Gerlof wisten we de stand weer een draaglijker aanzien te geven, maar helaas wist ook Mulier voor rust nog 1x te scoren zodat we met 5-3 achter naar de limonade gingen. Gezien het spelbeeld beloofde de 2e helft een ware thriller te worden. Gedurende de eerste 25 minuten in de 2e helft golfde het spel contnu op en neer, zonder noemenswaardige kansen voor beide partijen. Wat mij betreft hadden we deze 25 minuten over kunnen slaan en direct aan de laatste 5 kunnen beginnen. De verwachte thriller bleef uit. Beide teams leken uitgeblust. Toch kwam er nog een opleving van onze kant nadat Alwin uit een goede corner van Gerlof ons 4e doelpunt scoorde. Door deze treffer kregen wij weer de nodige moed en op slag van tijd wisten we, Alwin, zelfs nog de gelijkmaker te maken. Direct daarna was het ook tijd, zodat we uiteindelijk toch nog met een voldaan gevoel de douches op konden zoeken. Dat de teleurstelling bij de thuisclub groot was spreekt voor zich, maar ze vatten het wel erg sportief op. Al met al van onze kant een slordige wedstrijd welke toch nog een punt heeft opgeleverd. Volgende week tegen st. Jacob thuis, waartegen we 3 punten moeten kunnen pakken.

zaterdag 5 oktober 2002

Vandaag thuis tegen het even sterk ingeschatte st. Jacob D1. Op voorhand hadden we er alle vertrouwen in tegen dit team minimaal 1 maar eigenlijk 3 punten te pakken. In de eerste helft kwamen we met 1-0 voor na een doelpunt van Alwin op aangeven van Erik. Vervolgens nog enkele kansen gehad om de voorsprong uit te breiden, waarbij met name een schot van verdediger Wytze vd Veen een beter lot had verdiend, maar helaas lukte het niet. Met 1-0 voor de rust dus in. In de 2e helft gebeurde er de 1e 15 minuten niet zoveel, totdat st. Jacob de gelijkmaker maakte. Kort daarna scoorden ze ook nog de 2-1. Daarna kregen wij middels een penalty nog de kans om de gelijkmaker te maken, maar helaas lukte ook dat niet. Daarna werd st. Jacob toch wel steeds sterker. Weer begon de conditie ons op te breken. De mannen van st. Jacob waren gemiddeld een flink stuk groter dan onze jongens, dus waarschijnlijk veel 2e jaars D'tjes. Ze scoorden na verloop van tijd dan ook de 3-1, zodat we alweer maar deze keer zeker niet verwacht verloren. Volgens mij hebben we deze wedstrijd vooral verloren door de in de 2e helft magere bezetting op het middenveld. Er was geen aansluiting meer. De middenvelders bleven te veel hangen, wat veel te maken zal hebben gehad met het conditionele probleem. We hebben nu de helft van de competitie erop zitten en 4 punten gepakt. Ik weet bijna zeker dat we de 2e competitiehelft meer punten zullen pakken, en zet in op 7 punten, waarmee we op een 4e of 5e plaats zullen eindigen.Zelfs een 3e plaats is trouwens niet uitgesloten, maar de tijd zal het leren.

zaterdag 2 november 2002

Na 3 weken rust mede omdat een team, te weten Dronrijp D2, zich heeft teruggetrokken uit de competitie, vandaag eindelijk weer eens vol aan de bak. Doordat Dronrijp zich terug heeft getrokken uit de competitie zijn wij weer beland op de laatste plaats. Terschelling daarentegen staat met Foarut bovenaan, dus het zou wel weer een moeilijke strijd worden.Onze jongens hadden de week ervoor nauwelijks geslapen vanwege de nodige spanning ivm de reis naar Terschelling. We vertrokken 's morgens om 08:30 vanaf it Gryn om op tijd te zijn voor de boot van 09:45. Vanwege de Bereloop op Terschelling werd er grote drukte verwacht, maar het viel allemaal wel mee zodat we ruimschoots op tijd waren. Omdat het weer nog alleszins redelijk was zochten we een leuk plekje op het bovenste dek waar de jeugd ruimte had voor de warming-up en de leiding en begeleiders af en toe zelfs nog even van een waterig zonnetje konden genieten.Na bijna 2 uur varen kwamen we tegen twaalven aan op een nevelig Terschelling, waar we geheel onverwacht werden opgewacht door de ouders van Femke Hager (MP1). Sietse, de vader van Femke, zou de volgende dag aan de Bereloop meedoen. Ze hadden gelezen dat er een team van CSL op het eiland zou komen en vonden het leuk dit team op te wachten. Een erg leuk gebaar dat ook erg op prijs werd gesteld. Tijdens de 2e helft kwam de familie Hager ons zelfs nog even supporteren. Zover van huis, en dan nog supporters, geweldig. We kregen overigens nog veel meer aanmoedigingen, want achter het voetbalveld van Terschelling liep een fietspad door het bos en op een gegeven moment fietste er een groep van zo' n 20 niet nader te definieren Stiensers die hup CSL riepen. Hoewel zeiknat en kil van de regen gaf dat toch wel een erg warm gevoel. Na aankomst op Terschelling moesten we nog een kwartiertje lopen naar het voetbalveld van de vv Terschelling. Dat was echter niet vervelend, want de tocht ging dwars door het dorp waar het beregezellig was. Helaas viel het voor sommigen niet mee om een heuse hondendrol te onderscheiden van een herfstblad, zodat we met enige vertraging en via het "Alleen Voor Vrouwen-Zwembad" bij het sportveld aankwamen. We hoefden pas om 14:00 te voetballen, dus nog alle tijd om broodjes, drinken en bakken vol met snoep naar binnen te werken. Bovendien was het best gezellig in de kantine want de leiding werd vergezeld door de vaders van Rik Zweers, Gerlof Veltman en Alwin Sinnema en er was voldoende gespreksstof. Helaas was de vader van Diederik Spoelstra verhinderd om mee te gaan het eiland op. Chauffeurs en begeleiders in ieder geval bedankt voor rijden en begeleiden op het eiland.Tsja, en dan de wedstrijd. Vlak voor aanvang begon het te druppelen en gedurende de gehele 1e helft viel het water met bakken uit de loodgrijze lucht boven Terschelling. Met name voor de spelers van CSL leek de bal wel loodzwaar en met name hierdoor kwamen we er in de 1e helft niet aan te pas. Veel te veel balverlies waar Terschelling dankbaar gebruik van maakte, met als gevolg dat we met de rust al met een nulletje of wat achter stonden. Toen we na rust uit de boxen kwamen was het weer opgeknapt, althans het was plotseling droog geworden, en onze knapen leken er weer zin in te hebben want het ging stukken beter dan voor de rust. Af en toe wisten we Tersc helling zelfs heel licht onder druk te zetten De aanvalsdrift van Gerlof en Alwin was enorm en Erik probeerde tweemaal van afstand de keeper te verrassen. Eenmaal lukte dat, maar de bal kwam op de paal, en de andere keer kon de keeper van bijna 2½ meter breed en hoog er nog net met de vingertoppen bij. Ook de aansluitingen van achteren via het middenveld naar voren liepen steeds beter. De bal leek lichter, de passes kwamen beter aan en er werd zowaar af en toe echt gevoetbald. Diederik heeft enkele goede reddingen verricht, maar kon niet voorkomen dat Terschelling nog enkele keren wist te scoren. Gelukkig voor ons wist ook Alwin nog 1x te scoren, waarmee de eer toch wel enigszins werd gered. Uiteindelijk een verdiende overwinning voor Terschelling, hoewel de eindstand van 7-1 wel wat geflatteerd is. Na het douchen vlug weer terug naar de haven, want we moesten de sneldienst van 16:30 zien te halen. Deze keer geen hondendrollen, zodat we mooi op tijd bij de Koegelwieck aankwamen. Waarschijnlijk hadden we de wind en de stroom mee, want na 33 minuten varen waren we alweer in Harlingen waar de vader van Diederik ons al op stond te wachten. Al met al een hele leuke maar ook wel vermoeiende dag. Helaas is er geen gelegenheid geweest om de spelers te trakteren op een patatje en wat drinken, maar in overleg met Griet Bersgma hierbij alvast de mededeling dat jullie dit nog tegoed hebben. Volgende week onze laatste thuiswedstrijd deze najaarscompetitie tegen Mulier D1. Uit speelden we een miraculeuze 5-5, dus kansen op een overwinning moeten er zeker zijn. Zoals het nu lijkt hebben we 2 gastspelers in de personen van Ewout Jansma en Jos Keuning wegens interlandverplichtingen van Nyk Runia en Alwin Sinnema.

ST.JACOB D1-CSL D3 (geschreven door Erik Visser)

We moesten weer voetballen na een week door een afgelaste wetstrijd. En het was absoluut geen mooi weer, maar dat maakt niets uit. De wetstrijd: Het was een heel goed begin voor CSL want we speelden goed over, en na een tijdje spelen kwamen we dan ook bijna op 0-1 maar die ging op de paal helaas. Maar toen was ST.JACOB eventjes sterker en ze kwamen dan ook al snel op 1-0. Maar toen gingen wij er weer tegenaan, maar we maakten al snel weer gelijk. En daarna naar een paar goede combinaties ook nog op 1-2. En toen waren er weer een paar acties aan beide kanten maar er werd een tijdje niet gescoord. En toen na een mooie pass van Gerlof kwam ineens onverwachts een mooi doelpunt van Alwin uit de lucht vallen, en toen helaas net voor rust nog de 2-3. Zo gingen we in de rust. Toen kwamen we vol goede moed weer uit de boksen en we hoopten stiekem op de overwinning. En toen ook vrij direct een doelpunt voor CSL 2-4. Maar toen zakten we weer een beetje in en scoorde vrij gemakkelijk ST.JACOB weer 3-4. Maar toen kwam er in wel 15 min. geen doelpunten meer. Maar toch nog steeds wel een paar acties aan beide kanten maar uiteindelijk net voor het einde van de wetstrijd besliste Rik het met nog de 3-5. En we gingen weer blij naar huis.

23/11 Foarut D1-CSL D3

Vandaag de return tegen de koploper. Thuis hadden we al met 1-9 verloren en ons streven was erop gericht in ieder geval een beter resultaat te behalen. Daar hadden we gezien de prima wedstrijd van vorige week ook alle vertrouwen in. Hoewel we na het spelen van de 1e helft al tegen een 6-0 achterstand aan keken moet ik zeggen dat we toch heel redelijk gespeeld hebben. Onze aanvallen werden prima opgezet en de combinaties vlogen over en weer over het veld. Helaas waren we vandaag minder gelukkig in het afmaken. Dat we zoveel goals tegen kregen lag hem vooral aan het feit dat 80% van de wedstrijd zich voor ons doel afspeelde. De kans op een tegentreffer is dan continu aanwezig. Als je hier per 10% een gemiddelde tegentreffer van 0,8 doelpunt rekent, dan kom je precies op 10 tegentreffers, hetgeen inderdaad het geval bleek, zodat ook deze domme vergelijking die nergens op slaat toch weer sluitend is. Gelukkig wisten we de eer te redden door nog 1x tegen te scoren dmv een fraaie actie van Gerlof die de actie zelf ook goed afrondde. Een eindstand van 10-1 in het voordeel van Foarut waarop weinig af te dingen viel. Foarut werd hiermee overigens kampioen wat na de wedstrijd uitbundig werd gevierd met een zegerit door het dorp. Alhoewel we ons best hebben gedaan om een beter resultaat neer te zetten is deze missie helaas niet geslaagd. We moesten accepteren dat Foarut simpelweg een klasse beter was. Toch hadden we met name in de 1e helft een paar keer tegen kunnen scoren, dus een beetje bitter is het wel. Gelukkig won Oranje van de week van Duitsland, zodat we de week niet helemaal als verloren hoeven te beschouwen. Volgende week onze laatste wedstrijd deze najaarscompetitie tegen Mulier, waar we uit 5-5 speelden. Het belooft een regelrechte topper te worden. Kaarten zijn nog beperkt beschikbaar, dus wees er snel bij.

30-11-2002

Helaas, de wedstrijd tegen Mulier ging wegens de slechte conditie van de velden niet door. Erg jammer, want vriend en vijand had zich erg op deze wedstrijd verheugd. Er is ook geen mogelijkheid meer deze wedstrijd alsnog te spelen, zodat we de competitie niet helemaal af hebben kunnen maken. Tegen de meeste tegenstanders kwamen we duidelijk nog wat te kort, maar al met al vind ik dat we het zo slecht nog niet eens hebben gedaan. Nu eerst tot maart de zaal in voor het Waadkant-futsaltoernooi en dan vanaf maart 2003 de voorjaarsreeks. Deze zie ik vol vertrouwen tegemoet. We zullen iets lichter ingedeeld worden neem ik maar aan, waardoor ook het zelfvertrouwen van de knapen kans krijgt zich wat te herstellen. Als ze dan ook nog wat minder discofeestjes hebben op de vrijdagavonden, dan moet het zeker goed komen.

 

winter 2002/2003

Gedurende 3 voorronden mochten wij in de zaal proberen om de finaleronde in februari te bereiken. Ons veldteam D3 werd opgesplits en aangevuld met spelers uit D2, om zo uiteindelijk samen met D2 3 zaalteams te krijgen. Over het algemmen was het niveau wat voetbal betreft zeer bedenkelijk, maar de beleving was er gelukkig niet minder om. Het is geen van de teams dan ook gelukt door te breken tot de finaleronde, dus vergeten we dit maar weer snel. Op naar de voorjaarscompetitie.....

1 en 8 maart 2003

Eindelijk was het weer zover na de o zo lange winterstop. Vorige week onze eerste wedstrijd op het veld, uit tegen het altijd zo gevreesde Beetgum. Mijn herinneringen aan deze club waren niet zo positief vanwege het onsportieve gedrag aldaar enkele jaren terug, maar vandaag was daar gelukkig geen enkel sprake van. Het weer was gelukkig aan de zachte kant zodat ik zonder pijn m' n aanmoedigingen kon schreeuwen. Ik had net ervoor enkele verstandskiezen laten trekken waardoor elke hap koude lucht pijnlijk was. Als pinken die voor het eerst de wei zien begonnen onze jongens aan de wedstrijd; dartel maar zonder overleg. Wegens wintersport-verplichtingen van enkele teamgenoten waren we met slechts 11 man naar Beetgum vertrokken en Nyk Runia moest als het ware met spuiten in z' n knie proberen de wedstrijd uit te spelen. Hoewel duidelijk met last heeft hij dat goed volgehouden.Omdat de bussen vol zaten besloten enkele toeschouwers maar op de fiets te komen. Deze fanatieke instelling van Wybren en Tine vd Veen sloeg na enige tijd over op de jongens met als gevolg dat we in de 1e helft zo'n 20 minuten goed voetbal speelden. Met name door het goede overspelen scoorden wij in deze 20 minuten maar liefst 6 maal. Het begin van de 2e helft was als vanouds, dus zonder al teveel combinaties en veel individuele acties. Dit duurde ongeveer een kwartier totdat de jongens het licht zagen; met goed overspel blijkbaar toch meer doelpunten. De draad van de eerste helft dus maar weer oppakken en gedurende het laatste kwartier van de wedstrijd scoorden we nog 4x.Eindstand 1-10 waarmee de eerste 3 punten binnen zijn. Zowel keeper Diederik als vlaggenist Harm hadden een makkie vandaag; Diederik 2 ballen, Harm 2x de vlag omhoog.Vandaag onze 2e wedstrijd na de winterstop, thuis tegen st. Jacob, nu zonder 4 spelers die zwak, ziek en/of misselijk waren. Gelukkig waren Ewout Jansma, in navolging op zijn broertje Jorik die ons ook al eens heeft geholpen, en Nanne de Jong bereid ons uit de brand te helpen. Ewout en Nanne, bedankt jongens! Een van de zieken was Gerlof Veltman, die naast ziek ook nog erg boos op zijn moeder was omdat hij niet alsnog mocht voetballen. Op zich een goede instelling van hem, maar evenzeer begrijpelijk van moeder Nel. Gelukkig was Pa Siemen wel aanwezig om ons verbaal te ondersteunen. Natuurlijk waren ook andere trouwe supporters zoals Tine, alweer op de fiets helemaal vanuit Britsum, en de vroegere Berti Vogts van Blauwwit die altijd scherp is op details weer van de partij, evenals de ouders van Wessel, de moeder van Diederik en de vader en het broertje van Reinder. Kortom; aan belangstelling weer geen gebrek. Bij sommige spelers bestond nog wat onduidelijkheid over de aanvangstijd van de wedstrijd. Deze kwam nl. niet overeen met het competitierooster. In principe geldt in dergelijke situaties dat de vermelding in het clubblad voorrang heeft op de vermeldingen in het rooster. Dus altijd goed het clubblad in de gaten houden. Mocht het wel anders komen, dan belle we wel oke. En dan natuurlijk nog wat over de wedstrijd....Deze was pet, maar lekker wel alweer met 10-1 gewonnen! Jongens, hou je posities op het veld in de gaten. Zoals we vandaag voetbalden hadden we aan een kwart veld genoeg gehad en dat is toch jammer omdat we met z'n allen wel voor een heel veld hebben betaald. Volgende week dus je positie in de gaten houden en de bal het werk laten doen. Oh ja, we spreken af dat de aanvoerder voortaan ook de scheids even bedankt voor het fluiten. Pieter, namens de aanvoerder alsnog bedankt.

15 maart 2003

Hoewel mijn dochter vandaag jarig was moesten we toch voetballen. De KNVB had er helaas geen rekening mee gehouden. Nu moet gezegd worden dat het prachtig voetbalweer was en dat ik wat dat betreft liever langs de lijn stond dan thuis binnen bij de visite. Een bezoek aan ons 1e zat er deze keer echter helaas niet in.We moesten vandaag uit aantreden tegen de nummer 2 van de competitie, Dronrijp D2. Het beloofde een mooie voetbalmiddag te worden waarop zelfs topkaatsers als Simon Minnesma af kwamen. Minnesma heeft ons zelfs nog geholpen met het ophangen van de netten in de goals, want dat had Dronrijp nog niet voor elkaar. We troffen overigens nog meer Stiensers in Dronrijp, want de meisjes van Stiens moesten er ook voetballen. Het was dus weer een gezellige boel aldaar. Zonder al teveel spanning begonnen we aan de wedstrijd, met Ruben Bakker als gastkeeper zodat Diederik Spoelstra zich eens kon uitleven in het veld. Want veel had hij de vorige wedstrijden nog niet te doen gehad, dus nu maar een keer vol aan de bak op het middenveld. De eerste 10 minuten gebeurde er niet zo veel en golfde het spel nog redelijk op en neer zonder uitgesproken kansen, of het moet wel de penalty van Dronrijp zijn geweest die mede door attent keepen van Ruben werd gemist. Daarna kwam Dronrijp er absoluut niet meer aan te pas en speelde de rest van de eerste helft zich zo'n beetje op de helft van Dronrijp af. De adviezen van vorige week werden heel goed opgevolgd met als resultaat af en toe prima circulatievoetbal. De een-tweetjes en zelfs twee-drietjes waren niet van de lucht en de rust werd dan ook bereikt met een zeer verdiende 4-0 voorsprong. Na rust zetten we de lijn van de eerste helft voort met ook nu weer bij tijden prachtige combinaties. Jongens, zo hoort het en ook voor het publiek maak je voetbal zo aantrekkelijk. Zelfs kaatser Minnesma overweegt zijn handschoen aan de wilgen te hangen en de voetbalschoenen aan te trekken. Met groot gemak, ik zou bijna willen zeggen met groot vertoon van macht bereikten we uiteindelijk een 8-0 overwinning op de nummer 2, hetgeen onze 1e plaats wel erg veel glans geeft. We hebben nu 9 punten uit 3 wedstrijden met een doelsaldo van 26. Wel wat anders dan in de najaarscompetitie. De indruk bestaat dan ook dat we nu wat te licht zijn ingedeeld. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant een mooie gelegenheid om bepaalde strategiën ui te testen. Volgende week wacht ons uit de op papier gemakkelijke wedstrijd tegen Leeuwarden. Laten we ook dan de bal het werk weer doen en vooral proberen mooi voetbal te spelen. Reinder Roorda was deze keer de aanvoerder en wist naar ik meen zelfs 2x te scoren. Na afloop heeft hij zoals het hoort de scheids keurig bedankt.

22 maart 2003

Vandaag in alle vroegte naar een zonovergoten maar steenkoud Leeuwarden. Natuurlijk hoopten we er vechtende spelers van Cambuur te zien, maar dat viel vies tegen. Misschien omdat ze gisteren eindelijk weer eens wisten te winnen? Vandaag was Wytze vd Veen onze aanvoerder. Bij de toss heeft hij zoals het hoort kennis gemaakt met de scheids en hem na afloop bedankt voor het sportieve en goede blaaswerk.Vandaag speelden we voor het eerst volgens het 3-4-3 systeem. Aanvankelijk nog wat onwennig, maar in de 2 e helft kregen we de smaak te pakken en werd er weer goed over gespeeld. Erik Visser was doorgeschoven van het middenveld naar de rechtsbuiten-positie en samen met linkervleugel-aanvaller Alwin wist hij spits Gerlof menigmaal op maat te bedienen. Stephan was wegens ziekte van Diederik vandaag onze keeper en deed dat weer als vanouds. Ewout zette met name in de 2e helft zijn medespelers achterin steeds goed neer en Steven Plat speelde een prima wedstrijd deze keer. Reinder Roorda bleek andermaal een belangrijke schakel tussen de verdediging en de aanval. Wessel kreeg het wel erg warm in de rust toen hij met thee morste op zn blote benen. Een warming-up was toen niet meer nodig. Nyk mocht deze keer de 2e helft) op de wissel staan omdat hij 5 minuten te laat kwam. Wel jammer voor zn vader die juist in de 2e helft kwam om nog even te kijken. Gelukkig kon ie toch nog even aan de bak omdat een van onze jongens, ik noem zn naam maar niet, in de rust was vergeten te plassen en het niet langer op kon houden. De voorhoede, Alwin, Gerlof en Erik Visser, liepen vooral in de1e helft constant tegen een rood-witte muur aan. Omdat ze toen te weinig overspeelden draaiden ze zich geregeld vast. In de 2e helft ging dat veel beter; het spel werd veel breder gehouden en de bal meer gepassed, zodat die rood-witte muur geregeld kon worden geslecht. Resultaat daarvan 85% meer goals dan in de 1e helft. Moet ik nu nog bewijzen dat overspelen effectiever is?!! Het middenveld was redelijk betrouwbaar maar stond naar mi jn mening af en toe te dicht op de voorhoede, waardoor het toch al zo volle doelgebied van Leeuwarden af en toe bomvol was. Middenvelder Erik Lijzenga begint zijn draai te vinden en stoorde af en toe goed, terwijl Rik Zweers als vanouds weer heel wat kilo meters heeft gemaakt. Al met al een wedstrijd om toch wel tevreden op terug te kunnen kijken met uiteindelijk een 9-0 overwinning. De helft van de competitie hebben we nu alweer gehad met 12 punten uit 4 wedstrijden en een doelsaldo van 35. Een aandachtspuntje voor de volgende wedstrijden: als de tijd ervoor is, dan eerst de bal aannemen en vervolgens rustig passen ipv de bal in 1x weg te rammen. Eenmaal terug in Stiens konden we nog mooi even, voor het eten, de wedstrijd van D1 meepikken. Helaas verloren ze met 1-2. Was niet nodig geweest lijkt me. s Middags keuze tussen kijken bij het 5e of de tuin in. Dit laatste had meer noodzaak en is het dus ook maar geworden.

12 en 19 april 2003

Op zaterdag 12 april speelden we onze eerste returnwedstrijd van deze zo korte voorjaarscompetitie thuis tegen Beetgum onder prima omstandigheden, met Harm op krukken deze keer als supporter, hoewel zijn leidersinstinct al snel weer boven kwam. Net als in bijna alle voorgaande wedstrijden scoorden we ook deze keer weer veel meer in de 2e helft. Met rust stond het 3-0 en aan het eind maar liefst 9-0 zodat we andermaal de volle winst gepakt en het doelsaldo opgekrikt hebben. Op zich wel vreemd, want in de afgelopen najaarscompetitie was het eigenlijk net andersom: in de 1e helft konden we de tegenstanders nog redelijk goed bijbenen, en juist in de 2e helft verloren we de meeste partijen. Toen was het nog duidelijk een conditioneel probleem, waar we nu geen last meer van lijken te hebben. De looptrainingen, waar niet alle jongens altijd even blij mee zijn, hebben dus toch effect. En ja, eerlijk is eerlijk; ook de tegenstanders zijn gemiddeld van een (veel) lager niveau. Ondanks het feit dat we zelf deze dag ook zeker geen hoogstaand voetbal speelden toch weer een makkelijke en riante overwinning. Op zaterdag 19 april speelden we de return uit tegen de, samen met Dronrijp, nummer 2 van de competitie st. Jacob. Het vervoer erheen liep niet bepaald op rolletjes omdat we onverwacht een auto te weinig hadden, waardoor een trouwe supporter helaas thuis moest blijven, waarvoor excuses, en de jongens opgepropt op de achterbanken en zelfs in de kofferbakken zaten. Eigenlijk onverantwoord, maar ja er moest wel gevoetbald worden.Het waaide een halve storm en het was ontzettend koud. Het was duidelijk dat alle spelers van beide kanten daar erg veel last van hadden, zodat het spelniveau nou niet bepaald hartverwarmend was. Deze keer was Reinder Roorda de aanvoerder, en hij had de toss gewonnen en ervoor gekozen eerst tegen de wind in te spelen. Sint Jacob kwam met 1-0 voor na ca. 10 minuten voetballen. Vrij snel hierna maakten we na een mooie voorbereiding door Erik Visser en uitstekend afgemaakt door Alwin Sinnema de gelijkmaker. Niet ver voor rust werd Gerlof Veltman in het strafschopgebied onderuit geschoffeld. De terechte penalty nam hij zelf en schoot hij beheerst in, zodat we ondanks de straffe tegenwind toch met 2-1 de rust in gingen. Dankzij goed storend werk op het middenveld en de sluitposten achterin konden we voorkomen dat st. Jacob niet meer scoorde, want ze waren af en toe toch wel gevaarlijk hoor. Ik vond ze ook vele malen beter spelen dan tijdens onze eerste wedstrijd tegen dit team. Na rust zoals gezegd de wind mee, en dat ging absoluut een stuk makkelijker. We konden de bal in ieder geval beter voorin krijgen en houden, hoewel de wind het spelen ook in de aanval toch wel moeilijk maakte. Desondanks wisten we al snel door goed en laag bij de grond over te spelen 3x te scoren zodat na 1 kwartier in de 2e helft de stand op 1-5 kwam waarmee de wedstrijd eigenlijk al gespeeld was. Aan het eind van de match begon st. Jacob meer en meer aan te dringen, maar met name Ewout en Stephan bleven paraat. Toch wist st. Jacob nog 1x te scoren, ook wel verdiend in mijn ogen, zodat de eindstand uit kwam op 2-5. Hiermee is ons aantal tegendoelpunten in 1 klap verdubbeld naar 4, maar hebben we nog altijd een prachtig doelsaldo van maar liefst +47. Het duurde even voordat alle sms' jes geteld waren, maar uiteindelijk bleek Alwin Sinnema als Man of the Match uit de bus te komen. Dit heeft hij met name te danken aan zijn enorme inzet deze wedstrijd. Verder is het leuk om te zien dat onze kleinste man Steven Plat steeds grootser in z ijn daden wordt. Hij is niet bang voor tegenstanders die tweemaal zo groot en breed zijn en gaat er volop in. Klasse Steven. En Reinder Roorda begint steeds meer een voetballer van het type Trabelsi te worden, die in zijn eentje soms de hele rechterflank bespeelt. Tenslotte kan gesteld worden dat ook nog niet genoemde spelers zich steeds verder ontwikkelen, zodat we als team in pakweg een driekwart jaar tijd behoorlijk zijn gegroeid, en daar is het uiteindelijk toch allemaal om te doen? Onze volgende wedstrijd is thuis tegen de nummer 2 van de ranglijst Dronrijp. Deze vindt plaats op 10 mei a.s. om 09:00 uur. Als we hier winnen zijn we zeker kampioen, dus verwacht ik een grote opkomst van publiek. Ouders, opa's en oma's, pers, vriendinnen, Bos en Balkenende, Bush en Blair, scouts, bestuur en wie eigenlijk niet:Komt allen! Pieter Elgersma, ik neem aan dat jij deze wedstrijd graag weer fluit. Denk je ook om de vlaggen van D3?

23 augustus 2003

Wegens persoonlijke omstandigheden is het updaten van deze site enige tijd achterwege gebleven, zo ook het vermelden van westrijdverslagen van deze site. Toch wil ik u hier niet onthouden dat CSL D3 de voorjaarscompetitie ongeslagen kampioen, sterker nog, zonder puntverlies kampioen is geworden met een enorm positief doelsaldso. De betreffende kampioensfoto treft u hier aan. We staan nu aan de vooravond van een nieuwe competitie met D1. Eigenlijk hadden wij vandaag onze 1e bekerwedsrijd moeten spelen, maar vanwege de droogte zijn er overal in het land speelverboden opgelegd, zo ook op het sportcomplex van CSL. De resultaten van D1 leest u daar waar het hoort....Ga hiervoor naar de index van de uitslagen door onderaan op de betreffende link te klikken.

Terug naar de index van de uitslagen